- ἐπίκλημ'
- ἐπίκλημα , ἐπίκλημαaccusationneut nom/voc/acc sgἐπίκλημι , ἐπικλάωbendpres ind act 1st sgἐπίκλημαι , ἐπικλάωbendpres ind mp 1st sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
επίκλημα — ἐπίκλημα, τὸ (Α) [επικαλώ] 1. κατηγορία, μομφή 2. επίκληση, υπενθύμιση προσωπικών υπηρεσιών για απαλλαγή από τιμωρία («παρ’ οὐδὲν αὑταῑς ἧν ἃν ὀλλύναι πόσεις ἐπίκλημ’ ἐχούσαις ὅ,τι τύχῃ», Ευρ.) … Dictionary of Greek